"به نام خداوند جان‌آفرین/ حکیم سخن در زبان آفرین
 
زبان فارسی، عنصر هویت‌بخش و شناسنامۀ تاریخ و تمدن دیرپای سرزمین ماست. آسمان گسترده و همیشه روشن سرزمین فرهنگ‌مدار و هنرپرور ما در همۀ ادوار در پرتو درخشش ستارگان شعر و ادب فارسی سرشار از جلوه‌های ناب احساس و عواطف انسانی بوده که شاعرانگی ما ایرانیان را طنین‌انداز کرده است.

شعر فارسی در قالب‌های گوناگون و متنوع، از دیرباز تا به امروز، از پس قرن‌ها و اعصار، هیچگاه در مقابل طوفان حوادث و هجوم زبان بیگانه سر خم نکرده و همچو سرو، با قامتی استوار ایستاده است. 

شیرینی زبان فارسی و میناگری ادیبان این سرزمین، به همجواری شعر و هنر کمک شایسته‌ای نموده و این مصاحبت دلنشین و بهره‌گیری از نظم و صنایع ادبی، اعجازی ابدی به فرهنگ ما بخشیده است.

شعر فارسی در تاریخ طولانی خود به نیکویی و ماندگاری تمام، با اوزان زیبایی‌شناسانه مهمترین ویژگی‌های فرهنگ ایرانی و عمیق‌ترین باورهای اعتقادی ما را به گوش جهان رسانده است؛ همچنان که زبان و ادبیات، افزون بر این بهره‌ها، در تبیین علم و حکمت و فلسفه نیز اثربخش بوده است.

خوشبختانه در تاریخ معاصر و سال‌های پس از انقلاب دوران‌ساز اسلامی هم اهتمام به صیانت از این میراث گرانبها، همواره دلخواه بزرگان بوده و تأکیدات رهبر فرزانۀ انقلاب(مدظله‌العالی) بر پاسداشت شعر و ادب فارسی نقطه‌ای الهام‌بخش برای علاقه‌مندان این عرصه و همۀ دلبستگان به فرهنگ غنی ایرانی ـ اسلامی بوده و هست تا با قریحۀ خوش و ذوق سرشار خود، همچنان افق‌هایی نو در آسمان هنر بگشایند.

با گرامیداشت یاد شهریار سخن، مرحوم محمد حسین بهجت تبریزی، که روز درگذشت او به عنوان روز شعر و ادب پارسی نام نهاده شده و همۀ شاعران و ادیبان فقید این خاک پرگوهر، خالصانه‌ترین درودها را به اهالی شعر و ادب نثار می‌کنم و اکنون که به مدد الهی و از رهگذر تشکیل دولت وفاق ملی، از اغتنام فرصت خدمت دوباره به اهل فضیلت برخوردارم، از درگاه ایزد متعال خواهانم که همگی قدردان موهبت ذوق و استعداد شاعرانگی که ویژگی منحصربه‌فرد و ارزشمند ما ایرانیان است، باشیم و در پاسداشت و ترویج آن با تمام توان بکوشیم."